نویسندگان

• نسرین قلانی ¹
• زهرا براتی ²
• مصطفی سعیدی ³

¹ دکتری جامعه شناسی فرهنگی، مربی دانشگاه فرهنگیان، شهید رجایی اصفهان، ایران.

² کارشناسی ارشد جغرافیا، پژوهشگر و دبیر آموزش و پرورش، اصفهان، ایران.

³ کارشناسی ارشد جامعه شناسی، پژوهشگر و دبیر آموزش و پرورش، اصفهان، ایران.

چکیده

بی‌تفاوتی به معنای عزلت گزیدن و فقدان مشارکت در حد انتظار است. طی این فرآیند فرد از دیگران، سیستم یا عقیدۀ خاصی فاصله می‌گیرد. در واقع بی‌تفاوتی اجتماعی یعنی عدم درگیری فرد در حیات اجتماعی. مقالۀ حاضر با هدف سنجش بی‌تفاوتی اجتماعی به‌دنبال تأثیر آن بر میزان مشارکت شهری در ابعاد اجتماعی و عمرانی در بین شهروندان شهرستان میمه است. بنابراین، در پژوهش حاضر، با در نظر گرفتن متغیرهایی مثل توجه به زیبایی شهری، اعتماد به مسئولان در طراحی شهری، نوسازی و مشارکت محلی و دولتی به سنجش آن پرداخته و از لحاظ روش‌شناسی، از روش پیمایشی و از ابزار محقق‌ساخته استفاده کرده‌ایم. نمونۀ آماری این پژوهش به لحاظ روش نمونه‌گیری در دو مرحلۀ خوشه‌ای چندمرحله‌ای و تصادفی ساده در پنج محله، در بین چهارصد نفر از شهروندان 18 تا 64 سال شهرستان میمه، در سال‌های 1398 تا 1399، اجرا شده است. نتایج حاصل از ترکیب گویه‌ها درخصوص میزان بی‌تفاوتی اجتماعی، حاکی از این است که میزان بی‌تفاوتی در بین اکثر پاسخگویان 52 درصد، در حد متوسط، ارزیابی شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بین متغیر بی‌تفاوتی اجتماعی و میزان مشارکت اجتماعی رابطه وجود دارد. تفاوت در میزان مشارکت اجتماعی و مشارکت عمرانی در بین محلات تأیید شده است و بی‌تفاوتی اجتماعی در بین شهروندان در سطح محلات متفاوت است.

کلیدواژه‌ها

• بی‌تفاوتی اجتماعی
• بیگانگی اجتماعی
• مشارکت
• فضای شهری
• گرافیگ شهری

موضوعات

• جامعه‌شناسی شهری

عنوان مقاله [English]

An Investigation on the Degree of Urban Cooperation within Urban Neighborhoods Considering an Emphasis on Social Indifference (Case Study: Meymeh City)

نویسندگان [English]

• Nasrin Ghalani ¹
• Zahra Barati ²
• Mostafa Saidi ³

¹ Ph.D. in Cultural Sociology, Lecturer of Farhangian University, Shahid Rajaee, Isfahan, Iran.

² Master of Geography, Researcher and High school teacher, Isfahan, Iran.

³ Master of Sociology, Researcher and High school teacher, Isfahan, Iran.

چکیده [English]

Indifference has been defined as retreating and lack of expected cooperation. Throughout this process, the individual separates him/herself from a particular system of belief or thought. To put it differently, social indifference can be best assumed as an individual’s lack of engagement in social life. The present study aims to measure the degree of social indifference and consequently investigate the degree of urban cooperation alongside different social and construction dimensions among Meymeh citizens. Accordingly, the topic under study has been studied considering variables including urban aesthetics, trust in officials regarding urban planning, and local and state renewal and cooperation. Methodologically, the present study has made use of survey and researcher-made instruments. The sample under study has been randomly selected and includes 400 18-64-year-old Meymeh City citizens during the 2019-2020 period. The results of item synthesis about the degree of social indifference illustrate that social indifference has been measured as 52% (i.e., average level) among most of the study participants.
Moreover, the results suggest a correlation between social indifference and the degree of social cooperation. This study confirms the supposed difference between social and construction cooperation across different neighborhoods. Further, the authors argue that the degree of social indifference is not meant to be the same across different neighborhoods.

کلیدواژه‌ها [English]

• Social indifference
• Social cooperation
• Urban spaces
• Neighborhood cooperation