نویسندگان

• فرشاد طهماسبی‌زاده ¹
• شیوا بنیادی ²
• سعادت قلی‌پور ³
• نازنین محمدیان ⁴

¹ مربی گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.

² کارشناس مهندسی شهرسازی، نام دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران.

³ مسئول شهرسازی و توسعه شهری شهرداری کوت عبدالله، خوزستان، ایران.

⁴ کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

چکیده

کاربری اراضی شهری، هستۀ اصلی برنامه‌ریزی شهری و محور توسعۀ پایدار شهر است. ارزیابی و تحلیل کاربری‌های شهری، ‌براساس الگوها و استانداردهای بهینۀ زیست در جوامع شهری ضرورتی انکارناپذیر است. هدف از این پژوهش ارزیابی و تحلیل کمی سطح توسعۀ کاربری اراضی وضع موجود در منطقۀ پانزده شهر اصفهان از دیدگاه شهر سالم است. منطقۀ ‌پانزده اصفهان در سال 1392 به شهر اصفهان الحاق شد و ‌ازنظر توسعۀ کاربری اراضی با سایر مناطق شهر متفاوت است. ‌ازنظر روش­شناسی ‌براساس ماهیت هدف، این پژوهش از نوع کاربردی و ‌براساس ماهیت روش از نوع توصیفی-موردی و تحلیلی است. در گردآوری داده‌ها از روش اسنادی و پرسش‌نامه، در تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از استانداردهای شهر سالم و مدل ضریب مکانی شاخص (LQ) و آزمون تی‌تک نمونه‌ای استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که وضعیت توسعه‌یافتگی کاربری‌های خدمات تجاری، آموزشی، بهداشتی و درمانی، پارک و فضای سبز، ورزشی، فرهنگی، مذهبی و... در منطقۀ ‌پانزدۀ شهر اصفهان در مقایسه با سرانه‌های شهر سالم، سرانه‌های استاندارد شورای‌عالی شهرسازی و معماری، سرانه‌های پیشنهادی طرح بازنگری طرح تفصیلی شهر اصفهان و سرانه‌های وضعیت موجود کل شهر اصفهان نامطلوب و نامناسب است. همچنین تحلیل آزمون تی نشان داده است که وضعیت دسترسی به شاخص‌های شهر سالم از دیدگاه شهروندان نیز نامطلوب است. این نتایج نشان می‌دهد که منطقۀ ‌پانزده اصفهان نیازمند ارتقای شاخص‌های توسعه در زمینۀ نیازهای اساسی زندگی شهری در کاربری اراضی است.

کلیدواژه‌ها

• کاربری اراضی
• شهر سالم
• مدل ضریب مکانی
• منطقۀ ‌پانزده اصفهان

موضوعات

• برنامه‌ریزی شهری

عنوان مقاله [English]

Assessment and analysis of the level of development and land use in urban areas in Region 15 of Isfahan city from the perspective of a healthy city

نویسندگان [English]

• Farshad Tahmasebizadeh ¹
• Shiva Bonyadi ²
• Saadat Gholipur ³
• Nazanin Mohamadian ⁴

¹ Lecturer of Urbanism, Faculty of Architecture and Urbanism, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran.

² Urbanism Engineering, Faculty of Architecture and Urbanism, Islamic Azad University of Isfahan, Isfahan, Iran.

³ Urban Planning and Urban Development Manager, Kut Abdollah Municipality, Khuzestan, Iran.

⁴ Master of Urban Design, Faculty of Art and Architecture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Urban land use is the central core of urban planning and the axis of sustainable urban development. Evaluating and analyzing urban land uses based on optimal ecological patterns and standards in urban communities is an undeniable necessity. This research aims to quantitatively assess and analyze the level of land use development in the current situation within Region 15 of Isfahan City from the perspective of a healthy city. Region 15 of Isfahan was annexed to the city of Isfahan in the year 2013 and differs in terms of land use development compared to other areas of the city.
In line with the objective, this research is both applied and descriptive-case study and analytical. Data collection utilized document analysis and questionnaires, while data analysis employed the standards of a healthy city, the Location Quotient (LQ) coefficient model, and a one-sample t-test. The research findings indicate that the development status of land uses in services such as commercial, educational, health, parks and green spaces, sports, cultural, and religious sectors within Region 15 of Isfahan, in comparison to the per capita benchmarks of healthy cities, the provincial standards of the Supreme Council of Urban Planning and Architecture, the proposed benchmarks of the Isfahan detailed plan revision, and the current overall benchmarks of Isfahan city is undesirable and inappropriate. Additionally, the t-test analysis reveals that the accessibility status concerning the indicators of a healthy city from the citizens' perspective is also unfavorable. These results suggest that Region 15 of Isfahan requires enhancement in development indicators concerning the basic urban life needs in land use.

کلیدواژه‌ها [English]

• Land use
• Healthy city
• Location Quotient model
• Region 15 Isfahan